O unii

Jego Świątobliwość XIV Dalajlama

Historia buddyzmu na terenie Polski sięga pierwszej połowy dwudziestego wieku. Osoby interesujące się buddyzmem, jak też i czynnie praktykujące buddyzm łączyły się wówczas w nieformalne grupy. Pierwsze zorganizowane wspólnoty buddyjskie pojawiły się w Polsce w połowie lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. Ich rozwój doprowadził stopniowo, poczynając od początku lat osiemdziesiątych, do powstania szeregu formalnie zarejestrowanych buddyjskich związków wyznaniowych.

Mimo różnorodności tradycji, a także form organizacyjnych, buddyjskie związki wyznaniowe łączy wspólnota podstawowych założeń doktrynalnych. Na tej bazie możliwa okazała się daleko idąca współpraca, która przejawiała się już od końca lat siedemdziesiątych w formie wymiany informacji, wspólnych obchodów niektórych świąt buddyjskich, wzajemnej pomocy przy organizowaniu wizyt nauczycieli itd.

Z początkiem lat osiemdziesiątych rozpoczęły się regularne spotkania liderów grup buddyjskich, zwane „intersanghą”. Z czasem rozwinęło się to w tzw. „mahasanghę”, mającą ściślej określone zasady funkcjonowania. Z biegiem lat i ta formuła współpracy okazała się niewystarczająca. Naturalnym biegiem rzeczy powstała potrzeba zinstytucjonalizowania wspólnej działalności. W wyniku tego powstała Polska Unia Buddyjska.

Unia jest organizacją międzykościelną wpisaną dn. 09.05.1995 r. przez Departament Wyznań przy Urzędzie Rady Ministrów w dziale „B” rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych. Obecnie jest to jedna z pięciu tego rodzaju organizacji międzykościelnych w Polsce. W styczniu 1997 roku Jego Świątobliwość Dalajlama objął patronat nad Unią.

Unia zrzesza obecnie osiem buddyjskich związków wyznaniowych w Polsce. Podstawowym celem działalności Unii jest wspólna reprezentacja interesów wobec Państwa oraz innych kościołów i związków wyznaniowych, a także na forum międzynarodowych organizacji buddyjskich. Ponadto do zadań Unii należy koordynacja współpracy pomiędzy związkami buddyjskimi oraz szeroko rozumiana działalność na rzecz społeczeństwa. Unia otacza także opieką niektóre grupy buddyjskie nie posiadające statusu niezależnie zarejestrowanych związków wyznaniowych.

Realizując zasadę okazywania szacunku wszystkim religiom, przedstawiciele Unii biorą czynny udział w wielu spotkaniach międzywyznaniowych, często połączonych ze wspólnymi modlitwami i medytacjami.

Unia jest członkiem Europejskiej Unii Buddyjskiej.

Brak możliwości komentowania.